3 września 2017 roku mój ukochany syn Aleksander – zniknął na wieczny czas ….. Czytaj dalej Jak mam zatrzymać Ciebie tu, gdy w nicość tak przepadam
„Co mu strzeliło do głowy?!– czyli jak nie zachowywać się w stosunku do bliskich samobójców?
Kilka miesięcy temu moje życie zmieniło się na zawsze. Poznałam emocje, których nigdy wcześniej nie czułam, przeżyłam sytuacje, których wcześniej nawet sobie nie wyobrażałam. Wiem, że takich osób jak ja jest dużo więcej niż można przypuszczać. Wszyscy musimy na co dzień spotykać się z podobnymi problemami. Chciałabym na podstawie moich doświadczeń trochę przybliżyć temat tego, jak czują się bliscy samobójców. Wiem też, że często osoby z ich otoczenia nie wiedzą jak się zachować, co powiedzieć, jak rozmawiać z kimś, kto właśnie stracił bliską osobę w wyniku samobójstwa. Słowa mogą zarówno leczyć, jak i ranić. Podaję przykłady dobrych i złych zachowań, z którymi spotkałam się osobiście ja lub moja rodzina.
Cisza…trzy dni przed maturą
Osobiście doświadczyłem samobójstwa mając dziewiętnaście lat, trzy dni przed maturą. Odebrała sobie życie najbliższa mi osoba, mój brat bliźniak. Chciałbym napisać jak to wydarzenie miał wpływ na moje życie, i aby ktoś kto to przeczyta (mam nadzieję) i będzie miał myśl aby targnąć się na życie, miał/miała świadomość, że to nie jest wyjście, wręcz przeciwnie, jego/jej odejście pozostawi wielką pustkę i smutek, którego nigdy nie da się czymś zalepić, zastąpić etc.
Pozwól sobie na płacz
Generalnie po wielu życiowych przejściach mogę dziś o sobie powiedzieć, że czuję się silną osobą. Staram się dużo z siebie dawać innym i dlatego uważam, że taki rodzaj siły jet mi wybitnie potrzebny. Jednak zdarza mi się, że mam już wszystkiego dość i co wtedy robię? Płaczę.
Moja historia.
Witam cieplutko wszystkich którzy czytają ten wpis.
Od niedawna jestem w wolontariacie akcji Zobacz.ZNIKAM jest to dla mnie poniekąd bardzo osobisty i dotkliwy temat i uważam to za bardzo dobrą inicjatywę dlatego chciałabym podzielić się z Wami moją historią – w wielkim skrócie, bo jednak na wszystko z dokładnością nie starczyłoby czasu by opowiedzieć..
Krzyk w ciszy
Od jakiegoś czasu bardzo dużo myślę o tym co się dzieje na świecie, czy wokół mnie samej. Wszystko zaczęło się chyba gdy dwa miesiące temu dowiedziałam się o samobójczej śmierci Chris Cornella – wstrząsnęło mną. Zadałam sobie pytania ,,Co dalej z zespołem? Co dalej z jego rodziną?”. Nie bez powodu, rodzina to pierwsze o czym pomyślę gdy ktoś odchodzi w taki sposób. Uważam, że nikt nigdy nie jest gotowy na takie przeżycie w swojej własnej rodzinie i nigdy nie będzie.
Samobójcy toną w ciszy
Popularna obecnie kampania, rozprawiająca się z mitami dotyczącymi tonięcia, krzyczy: nie tonie się w ciszy! Obraz współczesnego topielca przedstawia się następująco: jest to osoba, która resztkami sił próbuje się uratować, jednak bez czyjejś pomocy nie uda jej się bezpiecznie wyjść z opresji. Zamieńmy teraz słowo „topielec ”na „samobójca”. Brzmi sensownie. Jednak trzeba też dodać, że samobójcy nie toną w ciszy.
Wpływ wiedzy potocznej na postrzeganie kwestii samobójstw przez społeczeństwo
Zastanawialiście się w jaki sposób wiedza potoczna i „zdrowo rozsądkowe” myślenie, do którego ludzie stosują się w życiu codziennym mają wpływ na postrzeganie tematyki samobójstw, a także samych samobójców. Zacznę od przedstawienia różnych definicji samobójstwa, co umożliwi zaobserwowanie wieloznaczności i złożoności tego tematu. Następnie przejdę do definicji wiedzy oraz myślenia potocznego. W dalszej części posługując się literaturą przedmiotu, postaram się przedstawić w jaki sposób wiedza zakorzeniona w myśleniu potocznym ma wpływ na kształtowanie opinii dotyczących samobójstw. Współcześnie przy szerokim dostępie do mediów i technologii warto również zwrócić uwagę na przekazy medialne odnoszące się do kwestii samobójstw, które wpływają na postrzeganie tego zjawiska przez odbiorców. Posługując się pojęciem mediów, mam na myśli: telewizję, radio, prasę i Internet.
Czytaj dalej Wpływ wiedzy potocznej na postrzeganie kwestii samobójstw przez społeczeństwo
Wielkie znaczenie psychoedukacji
Do napisania tego postu skłoniło mnie ostatnie wydarzenie z dnia 20 lipca czyli samobójstwo Chestera Benningtona wokalisty zespołu Linkin Park. Jednak jest to jedna z wielu znanych osób, która w ten sposób zakończyła swoje życie. Co doskonale pokazuje, że wobec choroby jesteśmy wszyscy równi. To zazwyczaj depresja nie pozwala tym ludziom dokończyć swojego życia na ziemi. Brak psychoedukacji sprawia, że osoby dotknięte chorobą wstydzą się do niej przyznać. Przecież to nie wina chorego, że ma depresje. To tak jakby posądzać osobę leżącą na oddziale onkologicznym o to, że ma raka. Dlaczego sfera psychiczna nie jest na równi z tą fizyczną?
Efekt Wertera
Czy możliwe jest zainspirowanie się postacią z filmu czy książki do takiego stopnia, że jesteśmy w stanie brać z niej przykład i zachowywać się podobnie do niej? Jak się okazuje fikcja jest w stanie kompletnie nas omotać i zawładnąć naszym życiem.