Posługując się definicją ze słownika można powiedzieć, że przyjaźń to bezinteresowna, szczera i serdeczna więź emocjonalna pomiędzy ludźmi. Za definicją słowa „przyjaźń” kryją się ludzie i ich relacje.
Wyobrażeniem przyjaźni może być obraz trzymających się w uścisku ludzi, związanych pozytywnymi emocjami. Ludzi, których łączy zaufanie, przywiązanie, współodczuwanie, dobre porozumienie. Przyjaźń to bliskość, która niezależnie od fizycznego dystansu, kilometrów i mil – zawsze będzie bliskością. To wspólne przebywanie w swoich myślach, wspomnieniach, planach. To świadomość, że jest ktoś, kto nie zapyta „dlaczego”, a zawsze udzieli ci pomocy. To wsparcie, ale i krytyczna ocena, która pozwala spojrzeć na coś z innej strony, ocenić coś (np. miłość), w innej perspektywie, obiektywnie. Przyjaźń pomaga nam podnosić się z kolan kiedy upadamy i podnosi nam skrzydła, kiedy zapomnieliśmy jak latać.
Tak, jak miłość umownie przeżywamy w naszym sercu, tak w przyjaźni główną rolę odgrywa rozum. Wielogodzinne rozmowy, rozwiązywane wspólnie problemy, wspólna ocena rzeczywistości, to wszystko rodzi się w głowach przyjaciół. I chociaż działania przyjaciela są z reguły racjonalne, stają się też trochę emocjonalne, gdy przyjaciel działa w imię naszego dobra, w imię miłości do nas.
Ważną cechą każdej przyjaźni jest to, że jest wiernością, lojalnością, wsparciem. Przyjaciel nigdy cię nie zostawi, a zawsze wspomoże, będzie przy tobie szczególnie w trudnym momencie życiowym, gdy masz problem. Dzięki obopólnej lojalności więź, którą tworzycie może trwać wiele lat. By ta więź przetrwała, trzeba nad nią pracować, trzeba ją pielęgnować.
Mówi się, że prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie. To prawda i nie mam zamiaru z tym dyskutować. Natomiast warto pamiętać, by nie być razem tylko w trudnych chwilach, ale wspólnie przeżywać wszystkie ważne momenty naszego wspólnego życia, celebrować naszą przyjaźń w każdy dzień, wtedy można będzie mieć pewność, że więzi tej nic i nikt, na pewno nie rozłączy.